Egitim denilince de ilk akla gelen kelime ögretmen olmaktadir. Egitim sisteminin her boyutunda aktif rol alan ögretmenlerin nitelikli yetistirilmeleri gerekmektedir. Ögretmen yetistirme sürecinde çesitli egitim yaklasimlari uygulanmaktadir. Bunlar ülkelere ve döneme göre degismektedir. En eski ögretmen yetistirme yaklasimi geleneksel yaklasimdir. Bunu davranisçi, bilissel ve yapilandirici yaklasim izlemektedir. Her yaklasimin ögretmen yetistirme anlayisi, amaci ve uygulamalari farklidir. Geleneksel yaklasimda her seyi bilen ögretmen, davranisçi yaklasimda örnek ögretmen, bilissel yaklasimda uzman ögretmen, yapilandirici yaklasimda ise ögrenen ögretmen anlayisi ön plana çikmaktadir. Son yillarda Avrupa Birligi, Birlesmis Milletler, OCDE, UNESCO gibi uluslararasi kuruluslarin 2030 vizyonunda ögretmen yetistirmede beceri yaklasimina agirlik verilmektedir. Ögrencileri gelecege hazirlamak için ögretilecek çesitli bilgi, beceri, deger ve tutumlar üzerinde durulmaktadir. Egitim kurumlarinin bunlari etkili biçimde nasil kazandiracagi konusunda çalismalar yapilmaktadir. Böylece dünyamizda bilgi toplumundan beceri toplumuna dogru geçisin altyapisi olusturulmaktadir.

Egitim denilince de ilk akla gelen kelime ögretmen olmaktadir. Egitim sisteminin her boyutunda aktif rol alan ögretmenlerin nitelikli yetistirilmeleri gerekmektedir. Ögretmen yetistirme sürecinde çesitli egitim yaklasimlari uygulanmaktadir. Bunlar ülkelere ve döneme göre degismektedir. En eski ögretmen yetistirme yaklasimi geleneksel yaklasimdir. Bunu davranisçi, bilissel ve yapilandirici yaklasim izlemektedir. Her yaklasimin ögretmen yetistirme anlayisi, amaci ve uygulamalari farklidir. Geleneksel yaklasimda her seyi bilen ögretmen, davranisçi yaklasimda örnek ögretmen, bilissel yaklasimda uzman ögretmen, yapilandirici yaklasimda ise ögrenen ögretmen anlayisi ön plana çikmaktadir. Son yillarda Avrupa Birligi, Birlesmis Milletler, OCDE, UNESCO gibi uluslararasi kuruluslarin 2030 vizyonunda ögretmen yetistirmede beceri yaklasimina agirlik verilmektedir. Ögrencileri gelecege hazirlamak için ögretilecek çesitli bilgi, beceri, deger ve tutumlar üzerinde durulmaktadir. Egitim kurumlarinin bunlari etkili biçimde nasil kazandiracagi konusunda çalismalar yapilmaktadir. Böylece dünyamizda bilgi toplumundan beceri toplumuna dogru geçisin altyapisi olusturulmaktadir.

Egitim denilince de ilk akla gelen kelime ögretmen olmaktadir. Egitim sisteminin her boyutunda aktif rol alan ögretmenlerin nitelikli yetistirilmeleri gerekmektedir. Ögretmen yetistirme sürecinde çesitli egitim yaklasimlari uygulanmaktadir. Bunlar ülkelere ve döneme göre degismektedir. En eski ögretmen yetistirme yaklasimi geleneksel yaklasimdir. Bunu davranisçi, bilissel ve yapilandirici yaklasim izlemektedir. Her yaklasimin ögretmen yetistirme anlayisi, amaci ve uygulamalari farklidir. Geleneksel yaklasimda her seyi bilen ögretmen, davranisçi yaklasimda örnek ögretmen, bilissel yaklasimda uzman ögretmen, yapilandirici yaklasimda ise ögrenen ögretmen anlayisi ön plana çikmaktadir. Son yillarda Avrupa Birligi, Birlesmis Milletler, OCDE, UNESCO gibi uluslararasi kuruluslarin 2030 vizyonunda ögretmen yetistirmede beceri yaklasimina agirlik verilmektedir. Ögrencileri gelecege hazirlamak için ögretilecek çesitli bilgi, beceri, deger ve tutumlar üzerinde durulmaktadir. Egitim kurumlarinin bunlari etkili biçimde nasil kazandiracagi konusunda çalismalar yapilmaktadir. Böylece dünyamizda bilgi toplumundan beceri toplumuna dogru geçisin altyapisi olusturulmaktadir.

Bu çalismanin amaci ögretmen adaylarinin lisans düzeyinde aldiklari egitimin yasam boyu ögrenme egilimlerine etkisini incelemektir. Çalisma 2015-2016 ögretim yilinda Bartin Üniversitesi Egitim Fakültesinde ögrenim görmekte olan son sinif ögrencileri üzerinde gerçeklestirilmistir. Arastirmanin verisi, arastirmaci tarafindan gelistirilen Lisans Egitimi Degerlendirme Formu ve Coskun Diker (2009) tarafindan gelistirilen “Yasam Boyu Ögrenme Egilimleri Ölçegi” ile elde edilmistir. Lisans egitimi, ögrenim görülen bölüm ve cinsiyetin yasam boyu ögrenme egilimi üzerindeki etkisi çoklu regresyon ile incelenmistir. Arastirma sonucunda; ögretmen adaylarinin lisans düzeyinde aldiklari egitime iliskin görüslerinin cinsiyet ve bölüme göre anlamli farklilik göstermedigi bulunmustur. Lisans egitimi degerlendirme formundan elde edilen sonuçlara göre ögretmen adaylarinin kendilerini en yeterli hissettikleri alan, anadilde iletisim iken; en yetersiz hissettikleri alan ise yabanci dilde iletisim ile finansal okuryazarlik olarak saptanmistir. Üniversite ögrencilerinin yasam boyu ögrenme egilimlerinin orta düzeyde oldugu görülmüstür. Yasam boyu ögrenme egilimi en yüksek olan Türkçe ögretmenligi, en düsük olan ise Sinif Ögretmenligi ögrencileri olarak saptanmistir. Yasam boyu ögrenme egilimi üzerinde cinsiyet degiskenin etkili oldugu sonucuna varilmistir.

Egitim denilince de ilk akla gelen kelime ögretmen olmaktadir. Egitim sisteminin her boyutunda aktif rol alan ögretmenlerin nitelikli yetistirilmeleri gerekmektedir. Ögretmen yetistirme sürecinde çesitli egitim yaklasimlari uygulanmaktadir. Bunlar ülkelere ve döneme göre degismektedir. En eski ögretmen yetistirme yaklasimi geleneksel yaklasimdir. Bunu davranisçi, bilissel ve yapilandirici yaklasim izlemektedir. Her yaklasimin ögretmen yetistirme anlayisi, amaci ve uygulamalari farklidir. Geleneksel yaklasimda her seyi bilen ögretmen, davranisçi yaklasimda örnek ögretmen, bilissel yaklasimda uzman ögretmen, yapilandirici yaklasimda ise ögrenen ögretmen anlayisi ön plana çikmaktadir. Son yillarda Avrupa Birligi, Birlesmis Milletler, OCDE, UNESCO gibi uluslararasi kuruluslarin 2030 vizyonunda ögretmen yetistirmede beceri yaklasimina agirlik verilmektedir. Ögrencileri gelecege hazirlamak için ögretilecek çesitli bilgi, beceri, deger ve tutumlar üzerinde durulmaktadir. Egitim kurumlarinin bunlari etkili biçimde nasil kazandiracagi konusunda çalismalar yapilmaktadir. Böylece dünyamizda bilgi toplumundan beceri toplumuna dogru geçisin altyapisi olusturulmaktadir.

Adults’ psychological well-being is greatly influenced by the meaning they attain in life. A lack of an established meaning in life may cause distress, and urge individuals to indulge in activities assisting in their quest for meaning. Immigration, be it a reason for or a result of the quest for meaning, may seriously affect people’s psychological well-being. A plethora of research has investigated the issues under-privileged immigrants face, with little attention given to professional immigrants’ well-being. These people’s lifelong learning propensities relative to acquisition of meaning in life have not received much attention either. The complementarity between the two can increase our understanding of the psychological and educational needs of professional immigrants. To this end, this research investigated 50 professional Turkish immigrants’ experiences in the UAE. It involved 30 female and 20 male adults with a mean age of 38. Data were collected using two instruments borrowed from the literature on the topic. Results showed that the participants’ scores for presence of and search for meaning were above the threshold level indicating a positive attribute. The participants in the female, mid-adulthood, and greater length of stay categories received higher scores for presence of meaning in life. A weak, positive correlation occurred between presence of meaning in their lives and lifelong learning scores; however, a weak, negative correlation was detected between search for meaning in life and lifelong learning scores. Results are discussed, and recommendations are made to enhance professional immigrants’ acquisition of meaning in life through engagement in lifelong learning.

Egitim denilince de ilk akla gelen kelime ögretmen olmaktadir. Egitim sisteminin her boyutunda aktif rol alan ögretmenlerin nitelikli yetistirilmeleri gerekmektedir. Ögretmen yetistirme sürecinde çesitli egitim yaklasimlari uygulanmaktadir. Bunlar ülkelere ve döneme göre degismektedir. En eski ögretmen yetistirme yaklasimi geleneksel yaklasimdir. Bunu davranisçi, bilissel ve yapilandirici yaklasim izlemektedir. Her yaklasimin ögretmen yetistirme anlayisi, amaci ve uygulamalari farklidir. Geleneksel yaklasimda her seyi bilen ögretmen, davranisçi yaklasimda örnek ögretmen, bilissel yaklasimda uzman ögretmen, yapilandirici yaklasimda ise ögrenen ögretmen anlayisi ön plana çikmaktadir. Son yillarda Avrupa Birligi, Birlesmis Milletler, OCDE, UNESCO gibi uluslararasi kuruluslarin 2030 vizyonunda ögretmen yetistirmede beceri yaklasimina agirlik verilmektedir. Ögrencileri gelecege hazirlamak için ögretilecek çesitli bilgi, beceri, deger ve tutumlar üzerinde durulmaktadir. Egitim kurumlarinin bunlari etkili biçimde nasil kazandiracagi konusunda çalismalar yapilmaktadir. Böylece dünyamizda bilgi toplumundan beceri toplumuna dogru geçisin altyapisi olusturulmaktadir.

Changes in educational environments have highlighted the importance of e-learning content and resulted in a number of projects to enable teachers to develop, use and share such content. Led by the Ministry of National Education in Turkey, the FATIH Project is the largest educational project in Turkey in terms of coverage, funding and target audience. Within the scope of this project, teachers have been trained in the use of technology, and they were provided with an opportunity to develop technological materials and share them in environments such as the Network for Education and Information Technologies (NEIT). The website of the network, eba.gov.tr, hosts1,905,568 users and 73,440 e-materials, including visuals, videos, audios, journals, documents and e-books. The website is a huge social platform that can support teachers using technology in their classes, and its number of users and e-materials is constantly rising. The purpose of this study was to identify the abilities of primary teachers to design e-learning content. First, all the e-learning content shared by teachers on the NEIT was reviewed, in addition to the public profile of the uploading users. This was followed by an in-depth analysis of the e-materials on the website, which contained 55,747 visuals, 7,786 videos, 4,395 tapes, 28 e-contents and 1,673 e-books. Finally, the findings were presented in tables and interpreted.

Bu çalismanin amaci ögretmen adaylarinin lisans düzeyinde aldiklari egitimin yasam boyu ögrenme egilimlerine etkisini incelemektir. Çalisma 2015-2016 ögretim yilinda Bartin Üniversitesi Egitim Fakültesinde ögrenim görmekte olan son sinif ögrencileri üzerinde gerçeklestirilmistir. Arastirmanin verisi, arastirmaci tarafindan gelistirilen Lisans Egitimi Degerlendirme Formu ve Coskun Diker (2009) tarafindan gelistirilen “Yasam Boyu Ögrenme Egilimleri Ölçegi” ile elde edilmistir. Lisans egitimi, ögrenim görülen bölüm ve cinsiyetin yasam boyu ögrenme egilimi üzerindeki etkisi çoklu regresyon ile incelenmistir. Arastirma sonucunda; ögretmen adaylarinin lisans düzeyinde aldiklari egitime iliskin görüslerinin cinsiyet ve bölüme göre anlamli farklilik göstermedigi bulunmustur. Lisans egitimi degerlendirme formundan elde edilen sonuçlara göre ögretmen adaylarinin kendilerini en yeterli hissettikleri alan, anadilde iletisim iken; en yetersiz hissettikleri alan ise yabanci dilde iletisim ile finansal okuryazarlik olarak saptanmistir. Üniversite ögrencilerinin yasam boyu ögrenme egilimlerinin orta düzeyde oldugu görülmüstür. Yasam boyu ögrenme egilimi en yüksek olan Türkçe ögretmenligi, en düsük olan ise Sinif Ögretmenligi ögrencileri olarak saptanmistir. Yasam boyu ögrenme egilimi üzerinde cinsiyet degiskenin etkili oldugu sonucuna varilmistir.